Zawartość
Nauczyciele doskonalili swoje techniki nauczania przynajmniej od czasów starożytnych Greków i Rzymian. Współczesne metody nauczania różnią się od starych metod, ponieważ odzwierciedlają poprawę społecznego rozumienia psychologii w odniesieniu do dzieci oraz zestaw wartości moralnych i społecznych innych niż te z poprzednich pokoleń. Porównując i kontrastując stare i nowoczesne metody nauczania, nauczyciele mogą zobaczyć, jak edukacja ewoluowała przez lata i w jaki sposób pozostała taka sama.
Kara cielesna
Kary cielesne, stosowanie bólu fizycznego jako konsekwencja negatywnych zachowań, były jedną z głównych cech starych podejść do zarządzania klasą. Technika ta została wykorzystana nie tylko do powstrzymania zakłóceń, ale także jako kara za niepowodzenia akademickie. Współcześni nauczyciele nie stosują już kar cielesnych, nie tylko za to, że są okrutni, ale także za to, że nie pracują. Jeśli jedyną rzeczą, która sprawia, że uczeń uczy się w klasie, jest strach przed złapaniem, nauczyciele twierdzą, że gdy strach zniknie, wiedza również zniknie.
Zapamiętywanie przez powtarzanie
We wcześniejszych wiekach często oczekiwano, że studenci zainwestują w posiadanie faktów, takich jak daty znaczące historycznie lub listy przyimków w pamięci i aby móc je powtórzyć. Chociaż współczesne nauczanie nie wyeliminowało całkowicie zapamiętywania, znacznie większy nacisk kładzie się obecnie na uczenie się kontekstowe. Oczekuje się, że uczniowie będą w stanie nauczyć się historycznego znaczenia wydarzenia, a nie jego daty lub miejsca, w którym się wydarzyło, lub być w stanie poprawnie użyć przyimka w zdaniu, zamiast powtarzać je jako część listy.
Klasy
Tradycyjne lekcje były najczęstszą formą zajęć w przeszłości, jeśli nie jedyną. Nauczyciele czytają tekst lub wyjaśniają temat, a uczniowie powinni słuchać cicho i robić notatki. Nowoczesne podejścia do klasy są znacznie bardziej zróżnicowane. Korzystają z zajęć grupowych, gier, prezentacji komputerowych i innych działań, które zachęcają do uczestnictwa uczniów. Współcześni nauczyciele muszą od czasu do czasu brać bezpośrednie lekcje, ale są one dziś częścią znacznie większego programu.
Nagrody
Przyznawanie uczniom nagród za dobre zachowanie jest ideą, która krąży tak długo, jak sama nauka, ale została szczególnie podkreślona przez szkołę psychologii behawiorystycznej, która pojawiła się w latach 50. XX wieku. Zgodnie z tą teorią, jeśli uczniowie są uwarunkowani nagrodami, aby uczyć się i zachowywać dobrze w klasie, uwarunkowania pozostają z nimi do czasu po zajęciach. Jednak niektórzy współcześni nauczyciele stwierdzili, że stopa częściej niż nagrody, które są ściśle związane z konkretnym pożądanym działaniem, nie pozostaje długo. Współcześni nauczyciele starają się więc podkreślić wewnętrzne korzyści płynące z uczenia się, a jedynie powiązać nagrody z długoterminowymi celami i wzajemnymi korzyściami, a nie z konkretnymi działaniami.