Zawartość
Starożytni Grecy reprezentowali swoich bogów w postaci antropomorficznej lub ludzkiej. Greccy bogowie mieli nie tylko aspekt ludzki, ale także osobowości ludzi. Grecy idealizowali swoje bóstwa i zgodnie z książką „Classical Mythology” Marka P. O. Morforda i Roberta J. Lenardona nadali im nadludzkie moce; charakteryzują je jednak słabościami, które odzwierciedlają ludzkie słabości.
Zemsta
Greckie mity są pełne konfliktów, a greckie bóstwa często karzą bogów lub śmiertelników, którzy ich oszukiwali lub odrzucali. W jednym z mitów Prometeusz, dobroczyńca ludzkości, oszukuje Zeusa, kradnąc mu dar ognia. Wściekły Zeus karze Prometeusza, mocując go do skały i powodując, że orzeł zjada jego wątrobę. W sadze trojańskiej bóg Apollo obdarza dar proroctwa Cassandrze, córce króla Priama. Gdy Cassandra odrzuca romantyczne zaloty Apolla, stara się ją ukarać, pozwalając jej zachować dar, ale nie pozwalając nikomu wierzyć w jej proroctwo.
Wynalazek
Wiele greckich bóstw jest pomysłowych i wykorzystuje wyobraźnię do tworzenia przedmiotów, które przynoszą korzyści ludzkości. W greckim micie Atena i Posejdon rywalizują o to, by zostać patronem Aten. Atena tworzy drzewo oliwne, a Posejdon tworzy spa soli. Ateńczycy głosują na drzewo oliwne, ponieważ daje im ono bardziej zróżnicowane zastosowania niż terma, która pozostawiła Atenę jako patronkę miasta. Starożytni Grecy przypisują bogom pochodzenie instrumentów muzycznych: na przykład Pan z fletem Pan, Atena z fletem i Hermes z lirą.
Inteligentny
Niektóre greckie bóstwa działają inteligentnie, aby uniknąć trudnych sytuacji. Ojciec Zeusa, Cronos, postanawia pożreć swoje dzieci, aby nie rosły i nie przewyższały przyszłości. Aby chronić swoje nienarodzone dziecko, żona Kronosa, Reia, ukrywa Zeusa po porodzie i owija skałę w szaty syna, aby Cronos ją zjadł. Hermes to kolejny bóg, który wykorzystuje swoją odwagę, by uciec od wyzwań. Będąc młodym, kradnie bydło Apollo, które konfrontuje go z karą. Hermes jednak wykorzystuje swoje sprytne słowa i instrument muzyczny, lirę, aby uzyskać przebaczenie.
Kochać
W mitologii greckiej bogowie mogą być kochający lub romantyczni, a niektóre bóstwa mogą nawet świecić uczuciem ludzi. Na przykład Selene, bogini księżyca, zakochuje się w młodym pasterzu o imieniu Endymion, co prowadzi ją do ignorowania jej zadań polegających na prowadzeniu jej wózka każdej nocy. Eos, bogini świtu, to kolejna postać walcząca o śmiertelników. Bogini miłości Afrodyta, poślubiona bogu Hefajstosowi, ma romans z bogiem wojny, Ares. Pewnego dnia Afrodyta znajduje Eosa w łóżku z Ares i potępia ją, by cierpiała na zawsze dla młodych śmiertelników. Helios, bóg słońca, jest bratem bogini Selene, a ich mity mówią o tym, jak szuka różnych kochanków, w tym morskiej nimfy Clymene i księżniczki wschodniej Leucoteii.