Zawartość
- Metoda kosztowa a metoda praw własności
- Metoda kosztowa
- Metoda praw własności
- Różnice między metodami metody kosztowej i kapitałowej
Poziom wpływu inwestora na jednostkę, w której dokonano inwestycji, jest pierwszym wyznacznikiem metody stosowanej do rozliczania inwestycji w akcje zwykłe. Ten poziom wpływu odnosi się do stopnia kontroli sprawowanej przez spółkę, która kupuje akcje nad spółką wydającą te papiery.
Metoda kosztowa a metoda praw własności
Poziom wpływu inwestorów na jednostkę, w której dokonano inwestycji, określa sposób, w jaki będzie uwzględniać inwestycje kapitałowe w sprawozdaniu finansowym. Jedną z wytycznych stosowanych do określenia poziomu wpływu jest odsetek kapitału do głosowania, który posiada inwestor. Inne wskaźniki obejmują reprezentację w Zarządzie, udział w procesie tworzenia polityki, transakcje materiałowe między spółkami, wymianę personelu administracyjnego lub zależność techniczną.
Metoda kosztowa
Zgodnie z podręcznikiem dotyczącym podatku od energii odnawialnej, nabycie mniej niż 20% akcji zwykłych jest uważane za bardzo małą inwestycję, która ma wpływ na inwestora. W konsekwencji inwestycja ta jest rozliczana przy użyciu metody kosztowej. W tym przykładzie koszty nabycia są pobierane z rachunku aktywów kapitałowych. Wszelkie otrzymane dywidendy obciążają rachunek pieniężny i zasilają rachunek dochodów z dywidend. W związku z tym dochód ten nie wpływa na saldo księgowe inwestycji. Gdy inwestycja kapitałowa zostaje sprzedana, zysk lub strata są ujmowane w wysokości różnicy między kosztem nabycia a ceną sprzedaży.
Metoda praw własności
„Renewable Energy Fiscal Credit Manual” określa, że nabycie od 20 do 50% akcji zwykłych jest uważane za wystarczająco duże, aby dać inwestorowi niekontrolującemu znaczny wpływ na spółkę. Ten typ niekontrolującego inwestora nie ma pozycji w Zarządzie ani stanowiskach kierowniczych w firmie. Tak więc inwestycja ta jest rozliczana metodą praw własności. W tym przykładzie wartość zapasów jest okresowo dostosowywana, aby uwzględnić zarówno dywidendy, jak i zyski lub straty spółki. W związku z tym koszty nabycia obciążają rachunek aktywów „Inwestycje kapitałowe”. Z kolei dywidendy są zapisywane na rachunku inwestycji kapitałowych, ponieważ są traktowane jako częściowy zwrot z inwestycji początkowej. W rezultacie wpływy z dywidend wpływają na bilans inwestycyjny. Wreszcie, część przychodu netto firmy należącej do inwestora jest pobierana z Dochodu rachunku Inwestycji.
Różnice między metodami metody kosztowej i kapitałowej
W przeciwieństwie do metody praw własności, metoda kosztowa uwzględnia inwestycje, w których inwestor nie ma kontroli ani wpływu na działalność spółki. Zgodnie z metodą praw własności inwestycja początkowa jest rejestrowana jako koszt, a jej wartość zwiększa się lub zmniejsza okresowo wraz z rozliczeniem dywidendy i zysków lub strat spółki. Natomiast metoda kosztowa uwzględnia początkową inwestycję jako dług na rachunku inwestycyjnym i dywidendy jako kredyt na rachunku dochodów. W przeciwieństwie do metody praw własności, wypłaty w ramach metody kosztowej nie wpływają na bilans inwestycyjny.