Zawartość
Zespół Cushinga dotyka dorosłych w wieku od 20 do 50 lat i dociera do około 15 milionów ludzi każdego roku. Czasami nazywany hiperkortyzolizmem lub hiperadrenokortycyzmem, powstaje, gdy tkanki ciała są narażone przez długi okres na kortyzol, hormon znajdujący się we krwi lub glikokortykoidy, które są stosowane w leczeniu chorób zapalnych. Niektórzy ludzie cierpią na tę chorobę z powodu stosowania steroidów na astmę, zapalenie stawów lub tocznia. Zespół wymaga specjalnej diety (patrz odnośniki 1 i 2).
Co to jest kortyzol?
Kortyzol jest hormonem występującym we krwi. Hormony są specjalnymi substancjami chemicznymi, które przemieszczają się przez krew do różnych części ciała, aby wykonywać swoją pracę. Gdy nadnercza dokonują nadprodukcji, kortyzol zaczyna się załamywać i ustanawia zespół Cushinga (patrz odnośnik 3).
Dieta
Największą informacją, jaką należy mieć, jest to, że po nabyciu Cushinga należy przestrzegać diety bogatej w białko. Zespół ten rozkłada białka, eliminuje wapń i osadza warstwy tłuszczu w całym organizmie (patrz odnośnik 3).
Czy więc konieczne jest spożywanie diety wyłącznie białkowej? Nie tak, mówi dr Barbara Craven, dr RD, LD i specjalista w egzaminach Cushinga. Dr Craven mówi, że powinieneś najpierw znormalizować swój apetyt. Spróbuj wyeliminować rafinowane węglowodany: białą mąkę i biały cukier. Pozbądź się również tłuszczów pochodzenia zwierzęcego. Jednak mówi też, że nie należy całkowicie pozbawiać się energii z węglowodanów. Potrzebujesz węglowodanów, ponieważ są one paliwem dla ciała. Ciało pali je, a potem tłuszcz. Bez węglowodanów ciało zacznie spalać mięśnie, aby się odżywić. Jeśli ograniczasz spożycie węglowodanów i skończysz uzyskując niską energię, zjedz mały kawałek czekolady.
Potrzebujesz więcej białka w diecie, jak również wapnia, ponieważ utrata kości może wystąpić z powodu wysokiego poziomu kortyzolu. Suplementy, takie jak wapń lub witamina D, mogą pomóc w osiągnięciu pożądanej dziennej dawki. Ogranicz także ilość soli w diecie. Nadmiar może powodować nadciśnienie, które jest już jednym z powikłań tego zespołu (patrz odnośnik 1).
Inne pomoce
Sama dieta nie jest w stanie rozwiązać wszystkiego. Ze względu na potencjalną utratę masy kostnej jedną z najlepszych rzeczy jest wykonywanie regularnych ćwiczeń. Mówiąc dokładniej, te dotyczące podnoszenia ciężarów, takie jak kulturystyka, pompki lub przysiady. Ponieważ przyrost masy tułowia i twarzy jest częstym skutkiem ubocznym Cushinga, ćwiczenia zwiększające częstość akcji serca są bardzo wygodne (patrz odnośnik 3). Wykonuj takie czynności, jak jogging, jogging, pływanie i jazda na rowerze.