Zawartość
Mandragora officinarum należy do rodziny psiankowatych (solanaceae). Długie korzenie tej rośliny przypominają marchewkę lub pasternak. Pochodzi z Europy Środkowej i Południowej, na obszarach Morza Śródziemnego.
Powszechnie znana jako mandragora, ta wieloletnia roślina ma podłużne liście na powierzchni gleby i pomarszczone liście z centralną żyłką o długości od 15 do 40 cm. Kwiaty z jasnozielonymi płatkami mają około 5 cm szerokości; kwitną od września do października. Późną wiosną dojrzałe owoce mandragory są okrągłe, o barwie pomarańczowej lub czerwonej.
Roślina ta jest odporna na intensywne przeziębienia, wytrzymując temperatury od -9 do -17 ºC.
Krok 1
Wybierz miejsce na zewnątrz z bezpośrednim nasłonecznieniem. Ponieważ roślina ta jest psiankowatymi, jej naturalne środowisko obejmuje ogrody z wieloma roślinami i zacienionymi obszarami, które mogą przetrwać na takich obszarach lub bez cienia.
Krok 2
Posadź nasiona w głębokich lub płytkich doniczkach. Rozważ lekko piaszczystą lub gliniastą glebę o neutralnym pH. Mandragory mogą być odpowiednie do ogrodów skalnych.
Krok 3
Podlewaj mandragorę dużo latem lub raz na dwa tygodnie.
Krok 4
Wiosną, gdy mandragora jest z liśćmi i kwiatami, co 20 lub 25 dni stosuj nawóz obok wody używanej do jej podlewania. Rozważ użycie nawozu odpowiedniego dla roślin kwitnących. Zmieszaj granulowany nawóz z glebą.
Krok 5
Pod koniec lutego przeszczep mandragorę na dobrze przepuszczalną, lekką i głęboką glebę, aby pomieścić rozległy korzeń. Oddziel mandragory co najmniej 60 cm od siebie.