Zawartość
Rozwijanie empatii u młodzieży może być wyzwaniem w hierarchii społecznej zorientowanej na szkołę podstawową lub gimnazjum. Nastolatki muszą poznać różnicę między empatią a współczuciem - kojarzyć i rozumieć doświadczenia uczuć drugiej osoby, a nie czuć się bardzo przykro z powodu tej osoby. Kultywowanie empatycznych uczuć rozwinie więcej szacunku wśród dzieci i będą bardziej zainteresowani innymi ludźmi wokół nich.
Muzyka
Poproś każde dziecko w grupie, aby wybrało piosenkę o empatycznej jakości. Niech grupa wysłucha każdego z nich i zobaczy, czy potrafią zidentyfikować ogólne emocje utworu, a nawet konkretne fragmenty, które się wyróżniają. Dzieci w każdym wieku reagują na muzykę i potrafią identyfikować się z tekstem piosenki, z którą są znane.
Czy ty ...?
Niech nastolatki staną po jednej stronie pokoju. Zadaj pytanie, które zaczyna się od „Czy ...?” Na przykład „Czy kiedykolwiek zostałeś sprowokowany przez innego kolegę z klasy?”. Ci, którzy odpowiedzą „tak”, powinni przejść na drugą stronę pokoju. Pytania mogą być mniej lub bardziej specyficzne w zależności od grupy dzieci, z którymi pracujesz. Uświadomienie im, że wszyscy czuli się tak w pewnym momencie swojego życia, zachęci do poczucia jedności.
Obawy w kapeluszu
Załóż kapelusz na pokój i poproś nastolatków, aby zapisali strach, który mają, złóż papier i włóż go na kapelusz. Po kolei dzieci losowo wybierają strach, czytają na głos i dyskutują o tym, jak czuje się osoba z tym strachem. Dzieci nie muszą ujawniać swoich osobistych obaw, co daje im poczucie anonimowości i pozwala im wyrazić siebie.
Dramatyzacja
Oddziel nastolatki na grupy i daj im scenariusz, w którym jedno dziecko musi wyrazić empatię dla drugiego. Dzieci będą w stanie zidentyfikować sytuacje, a aktywność zbuduje fundament dla lepszych relacji, gdy spotkanie się skończy. Pozwól dzieciom improwizować, jeśli chcą, i rozpocznij dyskusję z innymi dziećmi po teatrze, aby zaproponować sugestie i pozwolić im zademonstrować własne uczucia i reakcje na dane scenariusze.