Zawartość
- Cykl słoneczny
- Słoneczne wybuchy
- Czasy mniejszej aktywności słonecznej
- Czasy większej aktywności słonecznej
- Przyszłe oczekiwania
Słońce jest w centrum układu słonecznego, uwalniając energię do roślin i zwierząt na Ziemi. Plamy słoneczne to burze magnetyczne na powierzchni Słońca, które służą jako wskaźnik aktywności słonecznej dla naukowców. Kiedy energia magnetyczna związana z plamami słonecznymi zostaje uwolniona, powoduje wybuchy promieniowania. Te aspekty cyklu słonecznego wpływają na Ziemię i jej mieszkańców na różne sposoby.
Cykl słoneczny
Cykl słoneczny trwa 11 lat. Podczas jego cyklu plamy słoneczne, erupcje i inne zjawiska magnetyczne zaczynają się w niskim punkcie, wznosząc się do szczytu i spadając ponownie. Gdy aktywność słoneczna jest na minimalnym poziomie, słońce może przechodzić przez dni bez plam, ale gdy osiągnie maksimum, może być nawet 200 miejsc na raz. Wydajność promieniowania słonecznego oscyluje w trakcie tego okresu.
Słoneczne wybuchy
Według NASA przyczyna rozbłysków słonecznych jest nadal nieznana. Wiadomo, że plama słoneczna jest miejscem, w którym silne pola magnetyczne rozrywają swoją powierzchnię, stając się niestabilne, a następnie eksplodują, emitując energię 10 miliardów bomb wodorowych. Ta eksplozja jest widoczna gołym okiem z Ziemi, jak błysk światła. Promieniowanie emitowane przez plamę słoneczną może dotrzeć do Ziemi 18 do 28 minut później. Nie ma to jednak wpływu na naturę i może wpływać tylko na technologię, taką jak krótkofalowa komunikacja radiowa. Naturalna obrona Ziemi chroni środowisko przed uderzeniami rozbłysków słonecznych.
Czasy mniejszej aktywności słonecznej
Podczas okresów mniejszej aktywności Słońca Ziemia przechodzi przez niższe temperatury. Na przykład między 1645 a 1715 słońcem było bardzo mało plam słonecznych. Okres ten stał się znany jako „Mała epoka lodowcowa Europy Zachodniej”, ponieważ charakteryzował się bardzo niskimi temperaturami, które dotknęły Europę.
Czasy większej aktywności słonecznej
Historycznie momenty większej aktywności słonecznej odpowiadają wzrostowi temperatury globalnej. W XII i XIII wieku słońce przeżywało wzrost aktywności, a Europa miała bardzo łagodne zimy.
Przyszłe oczekiwania
W 2010 roku aktywność słoneczna wzrosła, z kilkoma okresami intensywnej erupcji, czasami jednocześnie. NASA poinformowała, że „słońce budzi się z głębokiego snu, a następne kilka lat może mieć wysoki poziom aktywności słonecznej”. Eksperci przewidują intensywne burze słoneczne. Niektórzy naukowcy NASA uważają, że w 2013 r. Nastąpi szczyt 22 lat, w którym cykl magnetyczny Słońca wystąpi wraz z okresem rozkwitu 11-letniego cyklu oparzeń słonecznych, w wyniku czego powstanie „super-temperatura” słoneczna, która może spowodować duże poziomy promieniowanie i ogromne zaciemnienia. Sieci energetyczne, systemy GPS, podróże lotnicze i łączność radiowa mogą być przerywane na godziny lub nawet dni.